PL
Menu
Czym jest dźwięk?
W sensie fizycznym, dźwięk składa się z wibracji lub fal w elastycznym medium, którego częstotliwość mieści się w zakresie słyszalnym. Drgania te mogą występować w powietrzu (hałas unoszący się w powietrzu) lub w postaci ciał stałych, na przykład w murze (dźwięk przenoszony przez konstrukcję). Mierzony jest poziom ciśnienia akustycznego, tj. intensywność dźwięku, a nie sam odgłos, ponieważ nie można bezpośrednio go zmierzyć. Jednostką miary ciśnienia akustycznego jest decybel (dB).
Częstotliwość stanowi liczba fal dźwiękowych na sekundę, wyrażona w hercach (Hz). Jeden herc odpowiada jednej wibracji na sekundę. Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie odgłosy są tworzone z fal dźwiękowych, które są definiowane przez długość fali (1/wl = częstotliwość) oraz amplitudę, wielkość fali. Ludzie słyszą częstotliwości od około 16 Hz (niskie tony) do około 16,000 Hz (wysokie tony). W budownictwie, obszar zainteresowania stanowią częstotliwości od 100 Hz do 5,000 Hz.
W przypadku pomiaru hałasu w budynkach stosuje się filtr ważenia częstotliwości, który ustanawia połączenie między poziomem ciśnienia akustycznego a odczuwanym natężenie hałasu. Filtr A koryguje poziom ciśnienia akustycznego w określonym zakresie częstotliwości oraz tłumi wysokie i niskie częstotliwości. W ten sposób ludzkie odczuwanie poziomu ciśnienia akustycznego można przekształcić się w poziom dźwięku wyrażony w jednostce dB(A).
W zależności od częstotliwości, ludzkie ucho odczuwa dźwięki o tym samym ciśnieniu z różnym natężeniem. W budynkach mieszkalnych i hotelach dźwięki od poziomu >30 dB(A) są uważane za drażniące.
Czynniki drażniące w budynkach: Dźwięk przenoszony przez konstrukcję i unoszący się w powietrzu
Hałas w budynkach jest często powodowany przez infrastrukturę techniczną, taką jak linie wodociągowe i kanalizacyjne, które są słabo lub niedostatecznie izolowane. W systemach technicznych budynku należy uwzględnić pewne kwestie, aby poziom hałasu był jak najniższy. Zarówno dźwięk przenoszony przez konstrukcję, jak i dźwięk przenoszony przez powietrze mają znaczenie dla systemów kanalizacyjnych.
Dźwięk unoszący się w powietrzu powstaje, gdy dźwięk rozchodzi się bezpośrednio do powietrza w pomieszczeniu, a tym samym uderza w ścianę przed nim. Ludzkie ucho może wykryć tego rodzaju dźwięk. W dźwięku przenoszonym przez konstrukcję, dźwięk rozchodzi się przez punkty mocowania, takie jak wsporniki rur.
Ludzie nie słyszą tego rodzaju dźwięku, jednak wciąż rejestrują go fizycznie i jest on dla nich drażniący. Promieniowanie ze ścian i podłóg przekształca dźwięk przenoszony przez konstrukcję w dźwięk przenoszony przez powietrze.
Oba rodzaje dźwięku mogą być powodowane przez wodę, na przykład, gdy przepływa przez pionowe rury (spadające dźwięki), uderza w zgięcie (dźwięki uderzenia) lub po prostu przepływa przez rury (dźwięki przepływu). Oba rodzaje dźwięku mogą być skutecznie redukowane poprzez środki ochronne, takie jak izolacja akustyczna rur okładzinowych.
Widoczna redukcja poziomu hałasu
Aby widocznie wyrazić tę redukcję, redukcja poziomu dźwięku A w dB(A) jest stosowana jako ostateczny środek redukcji hałasu odbieranego przez ucho ludzkie. Odnosi się tylko do widma dźwięku używanego do pomiaru. Innym pomiarem jest poziom tłumienia dźwięku zależny od częstotliwości. Może to zostać przedstawione w formie wykresu wykazującego zmniejszenie poziomu hałasu w instalacji (dźwięk w powietrzu) przez okładzinę rurową, która izoluje dźwięk w strukturze, w porównaniu do rur nieposiadających takiej okładziny. Poziom izolacji zależy od częstotliwości. Oznacza to, że różne warianty instalacji, na przykład rury biegnące pod tynkiem, mają ogromny wpływ na tłumienność. Ocena redukcji hałasu produktów budowlanych wymaga danych zarówno na temat poziomu izolacji, jak i redukcji poziomu dźwięku A.
Jakie wymogi prawne i normy mają zastosowanie do rur kanalizacyjnych i ściekowych?
Normy i dyrektywy dotyczące izolacji akustycznej są w Niemczech bardzo ważne. Rozróżnia się DIN 4109, VDI 4100, DIN EN 14366 i DIN 1986-100/DIN EN 12056. Aby budynki mieszkalne spełniały najwyższe standardy jakości, należy spełnić wymogi wszystkich czterech norm. Minimalne wymagania dotyczące izolacji akustycznej systemów technicznych, armatury i urządzeń kanalizacyjnych zostały określone w normie DIN 4109, „Wygłuszanie w budownictwie”. Według niemieckiego Ministerstwa Środowiska, celem postanowień DIN 4109 jest zapewnienie, że ludzie przebywający w „pomieszczeniach wymagających ochrony”, takich jak pomieszczenia mieszkalne i sypialnie, biura i sale chorych, chronieni są przed „niedopuszczalnymi zakłóceniami” wynikającymi z propagacji dźwięku. Produkty, które nie spełniają minimalnych wymagań normy DIN 4109, nie są dopuszczone do stosowania na rurach kanalizacyjnych.
Ponadto, norma VDI 4100 jest w Niemczech stosowana jako wytyczne. VDI (Stowarzyszenie Niemieckich Inżynierów) rozróżnia trzy poziomy izolacji akustycznej do pomiaru za stałą ścianą (SSt i-III) i dwa poziomy izolacji akustycznej do pomiaru bezpośrednio przy rurze (SSt EB i-II). W budynkach mieszkalnych poziom izolacji akustycznej jest klasyfikowany w zakresie od <30 dB(A) (SSt i) do <24 dB(A) (SSt III), w bliźniakach i domach szeregowych wartości te mieszczą się w przedziale od <30 dB(A) do <22 dB(A). W domach zajmowanych przez właściciela pomiędzy <35 dB(A) a <30 db(A) (SSt EB i-II). Norma DIN EN 14366 określa procedurę, za pomocą której w warunkach laboratoryjnych można mierzyć dźwięk przenoszony drogą powietrzną i strukturalną, spowodowany przez instalacje kanalizacyjne i deszczowe. DIN 1986-100/DIN EN 12056 regulują niezbędne systemy odwadniania i odprowadzania ścieków w budynkach.
Zaplanuj izolację akustyczną na wczesnym etapie
Produkty Kaimann mogą być stosowane do dwóch rodzajów środków redukcji hałasu: absorpcji dźwięku i izolacji akustycznej. Podczas absorpcji dźwięku, jego energia jest zmniejszana, zazwyczaj poprzez konwersję na ciepło; w przypadku izolacji akustycznej, propagacja dźwięku unoszącego się w powietrzu i nośnego przez konstrukcję jest blokowana przez barierę.
Kaivenience w znacznym stopniu przyczynia się do wyciszania rurociągów kanalizacyjnych, ściekowych i deszczowych oraz jest zgodny z wymogami technicznymi. Kaivenience, stosowany do rur syntetycznych lub żeliwnych, zapobiega przenoszeniu wibracji przez struktury, a także tłumi dźwięk unoszący się w powietrzu. Przy przepływie wody 2 l/s w lekkiej kanalizacji plastikowej, Kaivenience osiąga poziom redukcji do 15 dB(A) w przestrzeni instalacyjnej i do 18 dB(A) w pomieszczeniu za ścianą instalacyjną.
Kaiflex ST jest stosowany w systemach chłodniczych i klimatyzacyjnych do izolacji rur i szybów powietrznych w intensywnie uczęszczanych budynkach użyteczności publicznej i komercyjnych, takich jak lotniska, duże kompleksy biurowe, hotele, a także w budynkach mieszkalnych, zakładach przemysłowych i stoczniach. Oprócz zapobiegania kondensacji i oszczędzania energii, Kaiflex ST pełni również funkcję akustyczną, absorbując dźwięk i tłumiąc drgania ścian kanałów.
